Mabel schreef Friso’s testament

7 november 2019

Prinses Mabel heeft enkele maanden voor het overlijden van prins Friso enkele moeilijke stappen moeten zetten. Op 2 april 2013 liet ze haar echtgenoot, die al sinds februari 2012 in coma lag, door een Engelse rechtbank 'wilsonbekwaam' verklaren.

Dat deed ze door een beroep te doen op de Mental Capacity Act, uit 2005. Daarmee kunnen mensen die niet meer in staat zijn zelf beslissingen te nemen, een voogd krijgen die namens hen kunnen handelen. Drie dagen later maakte ze in het bijzijn twee advocaten Friso’s testament op. Dat deed ze, zoals gebruikelijk, in de ik-persoon, dus alsof het Friso zelf was die het testament had opgesteld. Daarin maakt hij Mabel en hun dochters de begunstigden van het testament. Alles wat hij nalaat wordt ondergebracht in een fonds. De prinses wordt als executeur aangewezen en mag tot haar dochters de achttiende verjaardag hebben bereikt vrijelijk over de erfenis beschikken. Daarna krijgen Luana en Zaria medezeggenschap. Mochten Friso’s dochters zonder nakomelingen blijven, dan gaat datgene wat in het fonds overblijft in gelijke porties naar de broers van Friso en de zussen van prinses Mabel, of hun nageslacht.

Het testament gold alleen voor de bezittingen van de prins in Engeland en Wales. Dankzij het document kon de overdracht van bijvoorbeeld de woning waar Friso met zijn gezin woonde, in de Londense wijk Hammersmith, gemakkelijk plaatsvinden. Maar niet alles wat de prins naliet, viel onder het Britse testament.